plek gevonden!

Hallo iedereen,


Afgelopen week vrijdag hebben we met alle AWI mensen vergadering gehad
over project 'Dari Hati'. Zoals jullie al weten hebben we op veel verschillende plaatsen onderzoek gedaan naar de noodzaak van een Anak Wayang project. Vrijdag was het tijd om te kiezen waar en of we een trauma relief en kinderprokect gingen starten samen.
Afgelopen weken in Imogiri geweest uren in de stromende regen onderzoek gedaan.Wegen onbegaanbaar geworden door het water en wij kleddernat! Hoort er allemaal bij.. ha ha voor het eerst had ik het koud. Maar ziek worden, welnee!
Daarna afgelopen zondag naar Gunung Kidul. We verwachten en enorm arm gebied, maar dat viel erg mee. Mensen hebben toch inmiddels een hoop hulp ontvangen van zowel EU, regering hier en andere kleine NGO's.
Het grappige is dat veel arme mensen er op vooruit zijn gegaan door de aardbeving: ze hebben een veel mooier en beter huis dan ervoor.
Een huis is natuurlijk maar een ding, als je geen werk en eten hebt dan ben je nog heel arm, dus dat betekent dat je uren aan het praten bent tijdens zo'n veldonderzoek met verschillende mensen. En door blijft vragen op onderwerpen en op wat je ziet en hoort.

De directeur van AWIndonesia en ik zijn teruggegaan naar Pendowo, een gebied in Bantul. Net buiten Kasongan. De eerste keer dat ik er kwam voelde het al goed om een project te starten. Wat we er zagen was ernstig: lagere school was nog steeds een tent waar de kinderen tot hun enkels in het water zaten, veel mensen nog in temporary shelters en reactie van kinderen heel mat op ons. Met lege ogen zeg maar.
Dus daar hebben we afgelopen week verder onderzoek gedaan en wat blijkt:
- kinderen gaan over het algemeen alleen naar de lagere school, middelbaar is onbetaalbaar voor ouders
- 70% van de inwoners leeft onder de armoedegrens
- kinderen slapen nog steeds buiten en hebben nog steeds last van trauma door de aardbeving
- de wijk heeft een slechte reputatie door hangjongeren, geboortemat van premannen politie en leger
- veel voorkomende algemene problemen zoals je die kunt indenken in ontwikkelingswijken

Zowel Anta (directeur AWI) en ik
overtuigd van het project in Pendowo. Maar omdat nog niet elke project officer mee
is geweest naar Pendowo en deze als ander gebied Gunung Kidul interessant
vonden hebben we besloten om in deze 2 gebieden verder assesment te
doen. Dat zal volgende week gebeuren.

Een drukke belangrijke week dus! Mijn ouders arriveren hier maandag en ik moet naar Immigratie voor m'n visum, de boeken van Cathy worden verder uitgedeeld met pers publiciteit en dan is er nog het project Parenting waarvan ik de proposals moet opsturen. Wat tot nu toe niet gelukt is.

Druk, druk, druk. In het gebied bij Jl. Mataram is veel hulpverlening op gang gekomen. Het gebied van de tornado. Juminahan ligt er net naast en vanuit AWI daar wordt gekeken wat er nodig is in het gebied.

Verder is hier door de enorme regens ff een nieuw probleem: een aantal huizen in Juminahan en vlakbij Mergangsan staan onder water. Ze zijn laaggelegen en dichtbij de rivier. Met las gevolg dat 2 armere collega's nu geen onderdak meer hebben. een heeft plastic gekregen van AWI om de boel een beetje droog te houden. De ander slaapt in het kantoor met zijn gezin. De bamboo huizen van het CHF programma die AWI zou krijgen voor deze wijken laten op zich wachten. Het is echt vreselijk. Snap de administratie noodzaak wel, maar dit is erg.
Voor het CHF programma is het gelukkig niet noodzakelijk dat mensen kunnen bewijzen dat ze grond in Indonesie bezitten. Waarom? Alleen offieciele grondbezitters krijgen hulp van de regering. Dat betekent dat veel armen die leven in illegale wijken tot nu toe geen hulp hebben ontvangen om een huis of shelter te bouwen. AWI focussed zich daarom op deze illegale wijken waarin we ook werken. Bijvoorbeeld Juminahan.

Mensen, ik hou op met schrijven en ga nog het een en ander regelen.

Tot de volgende update en ... de volgende keer kan ik jullie vast vertellen waar het nieuwe programma van start gaat. Want het is echt nodig!

Groeten uit Yogya,

Caro